Fotoğraf:Mustafa Yağcı Beşiktaş İskele
solmalarına dayananam.
çöl rüzgarlarını sevdik,
çatlayan dudaklarımızla.
yok olmalara alışkanlık mı?
kabullenemem…
en basit sorular, bazen varoluş.
her söylenenin var bir önemi.
ama, şiirimi dinle şimdi,
acıların dinsin.
uyutsun seni.
bir ninni gibi.
rüyalar gör.
bir gün çok uzaklarda olduğumuzda
hatırlayacağın…
iyiden de iyi.
duygusuzluğumu affet.
o engin nehri hiç kurcalama.
beynimin derinliklerinde akan.
kimsesiz, suskun.
biriktirirken,
son deli sellerini.
çok sevmişti o nehir
çok eskiden.
bir kıyısında
küçük taşlar atan,
korkak gözlü bir kızın,
minicik ellerini.
artık oralı değil nehir,
sadece ister ki;
dolunayın soluyan ışığında.
bir sabah yıldızının,
artık buz tutmuş soğuk sularında.
görebilmeği çok (uzaklardan),
gülümseyen,
hiçbirşeyşiz akislerini.
istanbul 2008 Ocak
|